Jahan Nama Garden

This large walled garden has existed since at least the 13th century CE. Much of the present design may be 18th century. In a classic Persian garden arrangement, four broad avenues, bordered with orange trees, cypresses and roses converge on an octagonal stone pavilion at the centre. This 18th century pavilion contains an internal fountain pool from which, once restoration is complete, water will flow down steep chadars to pools on each side. In the centre of one of the four avenues from the central pavilion is a long rill, lined with 64 fountains, which stretches nearly to the garden wall. The number 8 is a theme: 8 cypresses on each of the main paths, 8 sections to the long rill, 8 fountains to each section etc. Some very old cypresses survive. There are large areas of colourful planting in geometric flower beds yellow and purple pansies, red, purple and white stock. A pergola is being developed over one avenue path. Many benches are provided for visitors. In April the air is heavy with the scent of orange blossom. Beyond the dark cypresses lining the arcaded boundary walls are views to the rocky Zagros mountains - a nearby hill is topped by the cupola of a dervish shrine

باغ جهان نما

این باغ همچون سه باغ مشهور دیگر یعنی باغ ارم، باغ دلگشا و باغ تخت در دوره آل مظفر و آل اینجو (قرن هشتم هجری قمری) یعنی قبل از یورش تیمور گورکانی به شیراز در نهایت آبادانی بوده است. ابن عربشاه مورخ دوره تیموری در کتاب عجایب المقدور آنرا زینت الدنیا نامیده است. باغ جهان نما در هنگام اقامت تیمور گورکانی در شیراز، همچون سایر باغهای نامدار آن دوره مورد توجه وی واقع شده بطوریکه همانند آنرا در اطراف سمرقند که موطن او بوده احداث و آنرا جهان نما نامیده است. این باغ در دوره صفویه نیز آباد و قابل اهمیت بوده است. شارون و تاورنیه جهانگردان فرانسوی که در دوره صفویه شیراز را دیده اند، خیابان زیبایی توصیف کرده اند که از تنگ الله اکبر تا بقعه میر علی بن حمزه که محل خیابان حافظ کنونی است ادامه داشته و در دو طرف آن باغهای زیبا و آبادی وجود داشته است. این باغ کهن ترین باغ شیراز است که از آب و رودخانهٔ پُرآوزاهٔ رکنی مشروب می شده و در منطقهٔ ویژه ای از شیراز (خیابان حافظ) و در میان آرامگاه حافظ، هفت تنان، دروازه قرآن، خواجوی کرمانی، بابا کوهی، باغ ملی، گهواره دید، کتابخانه ملی اسناد و... جای دارد

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%A7%D8%BA_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D9%86%D9%85%D8%A7